Όταν μικρή έβλεπα τη Βουγιουκλάκη να τραγουδάει δίπλα στον Παπαμιχαήλ καροτσέρη, καροτσέρη άσ’ το καμτσίκι απ’ το χέρι, ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα ερχόταν η μέρα που εγώ, θα ήμουν ο… καροτσέρης!

Πολλοί πιστεύουν ότι το Coaching είναι προπονητική και δεν είναι λίγες οι φορές που όταν συστήνομαι ως NLP Coach, με ρωτούν με απορία αν το NLP είναι κάποιο νέο… άθλημα!

Όμως οι ρίζες του Coaching πάνε πολύ βαθιά, φτάνουν πίσω μέχρι τη Σωκρατική μέθοδο και τον ίδιο τον Σωκράτη – τον πρώτο Coach της Ιστορίας!

Όταν λοιπόν μιλάμε για Coaching (life, business, health ή άλλο), εννοούμε τη διαδρομή από το σημείο που βρίσκεσαι τώρα, στο σημείο που θέλεις να πας αλλά που δεν ξέρεις ούτε τον τρόπο, ούτε έχεις τα μέσα, για να φτάσεις.
Ακριβώς ό,τι κάνει και η άμαξα (από την οποία στ’ αλήθεια πήρε το όνομά της η μέθοδος) που σε μεταφέρει από το “εδώ” στο “εκεί”.

Όχι επειδή έτυχε να μπεις στη σελίδα μου,
αλλά γιατί κάτι μέσα σου σε οδήγησε σε αυτή.
Κάτι που σε ζορίζει, σε πιέζει, που δεν χωράς μέσα του πια.

Αλήθεια σε πόσες από τις παρακάτω καταστάσεις αναγνωρίζεις τον εαυτό σου;

• Κουράστηκες να ξαπλώνεις τα βράδια συντροφιά με τη φωνή του δεν είμαι αρκετή, και να μην ξέρεις πώς να νιώσεις δυνατή και ικανή, χωρίς να σε κατακρίνεις κάθε φορά.
• Ξεκίνησες μια διαδρομή στα 18, σπούδασες, επένδυσες χρόνια και προσπάθεια. Και τώρα, στα 40, αυτός ο δρόμος δεν σε γεμίζει πια. Μα ποιος αλλάζει καριέρα στα 40;
• Ξυπνάς κάθε πρωί σε μια φαινομενικά σταθερή καθημερινότητα μα νιώθεις να ζεις τη ζωή κάποιου άλλου δίχως να ξέρεις αν οι επιλογές είναι όντως δικές σου.  Θέλεις να βρεις ξανά ισορροπία, χωρίς να νιώθεις ότι προδίδεις κανέναν.
• Όλο ακούς για όρια αλλά τα μόνα γνωστά σου είναι του δήμου, για να μην μπεις στο δακτύλιο μονή μέρα. Που είναι αυτό το όχι – χωρίς ενοχές;
• Έχεις εξαντληθεί στο να σε παρασύρει το συναίσθημα. Μια μέρα θυμός, την άλλη φόβος. Κι ύστερα λες ή κάνεις πράγματα που μετανιώνεις. Θέλεις να έχεις εσύ το τιμόνι όχι τα νεύρα ή οι ενοχές.
• Βαρέθηκες να τραγουδάς στα πατώματα το και πάλι βρήκα τον λάθος άνθρωπο. Θέλεις να σπάσεις τον κύκλο που επαναλαμβάνεται με ίδιες σχέσεις, ίδια λάθη, ίδιο πόνο.
• Δουλεύεις νύχτες ολόκληρες για το project και στο τέλος, τα εύσημα τα παίρνει ο συνάδελφος που απλώς το παρουσίασε γιατί εσένα σε καταπίνει ο πανικός της δημόσιας ομιλίας.
• Τράπεζες, λεωφορεία, ασανσέρ, μετρό, πολυκαταστήματα μερικά μόνο από τα δεκάδες μέρη «ναρκοπέδια» που σου έχει αποκλείσει η φοβία, αποκλείοντας μαζί και την ελευθερία σου.